Ang Tugon sa Jito's 15.6% Na Pagtaas
Ang Tugtog Sa Ilalim Ng Chart
Tiningnan ko ang Jito (JTO) na tumataas mula \(1.74 hanggang \)2.25 sa loob ng pitong araw—15.6% sa papel, pero parang malakas na pulso na walang tunog.
Hindi dahil malaki—it’s because it wasn’t loud.
Sa isang mundo kung saan bawat meme coin ay sumisigaw para may pansin, napakababa ng agos ng JTO—parang nakahiya.
At iyon ang dahilan kung bakit ako tumigil.
Ang Data Ay Emosyon Na Nagmamadali
Ang mga numero ay hindi naglilitag:
- Presyo: \(1.74 → \)2.25 (+15.63%)
- Volume: ~$40M peak
- Turnover: 15.4%
Ngunit ilalim nito? Isang kuwento ng pagtitiis.
Hindi ito FOMO na pinapatakbo ng influencers o bots—eto talaga, pangmatagalang pagtatanim na nakatago bilang ingay.
Nakita ko na ang pananabik; pero iba ito. Parang may nagsabi ng mahalagang bagay habang lahat ay sumisigaw gamit ang megaphone.
Ang Katahimikan Matapos Ang Pagtaas Ay May Kasingkahulugan
Noong ikalawang araw, matapos umabot ang +7%, hindi ako bumaling sa telepono. Inilagay ko lang ang aking baso—isa pang half-empty mug—na may usok na humahalo tulad ng isip na hindi natapos.
Dahil naroon ang isinasaad ng anumang dashboard: Ang gastos sa mental para manatiling kasali sa galaw ng crypto ay totoo. Pinauunahan natin ang presyo hindi para maintindihan—kundi para huwag mag-iisa.
Ngunit kapag umakyat si JTO nang walang palakpakan… nagbago yung loob ko. Ang katahimikan sa pagitan ng chart ay banal—hindi walang laman, kundi naroon lamang. Pinalala niya: Hindi lahat ng galaw ay dapat may awit upang magmahalaga.
Bakit Natin Maling Nabasa Ang Volatility Bilang Halaga?
Tinuruan tayo na iugnay ang bilis sa kahulugan—momentum = katotohanan,
turnover = pagsusuri,
surge = tagumpay.
Pero ano kung mali tayo? Ang ingay ba talaga signal?
Ang data ay hindi naglilitag—but our perception does.
The recency effect turns small moves into life-or-death warnings—even when statistically negligible over time.*
The recent JTO jump? It fits normal variance—but feels life-changing.*
The market isn’t wild—it’s us being wired wrong by attention economy design.*The system rewards reaction over reflection—and we pay with clarity every time we check again and again.*The real question isn’t what happened—but how we experienced it.The answer might not be found in any chart… but in stillness.
At yun nga—yan pala yung simula ng tunay na insight.
