บิลใหญ่สุดที่ไม่มีใครชอบ

ยักษ์ที่ไม่มีใครรัก

คืนหนึ่งในวอชิงตัน บรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียด—not จากการโต้แย้ง แต่จากความหวาดกลัว บิลฉบับหนึ่งกำลังจะผ่าน—ใหญ่ เกินขนาด และไม่น่ารักเลย แต่ประเด็นคือ มันไม่จำเป็นต้องได้รับความนิยมเพื่อผ่าน

ผมติดตามกระบวนการกฎหมายมาโดยตลอดตั้งแต่เรียน AI และจิตวิทยาในการตัดสินใจที่ MIT การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้แตกต่าง เพราะไม่ใช่เนื้อหาของกฎหมาย แต่มันคือพลังงานของการเมือง

เมื่ออำนาจเกินกว่านโยบาย

คุณไม่จำเป็นต้องชอบกฎหมายเพื่อให้มันผ่าน — เพียงแค่มีความกลัวในการสูญเสียอำนาจเท่านั้น

สมาชิกพรรครีพับลิกันแบ่งข้าง: คนบางส่วนคัดค้านการลดเงินสนับสนุน Medicaid อีกบางคนโกรธการขาดระเบียบทางการเงิน แต่เมื่อทรัมป์โทรมา? เขาฟัง…แล้วเปลี่ยนท่าที

นี่ไม่ใช่วรรณกรรมการนำพา — มันคือแรงกดดันทางจิตวิทยา การโทรเดียวสามารถพลิกคะแนนเสียงได้ในชั่วข้ามคืน โดยปลุกภูมิใจทางกลุ่มแทนหลักเหตุผล

เหมือนสิ่งที่ผมเรียน: การเลือกปฏิเสธข้อมูลภายใต้แรงกดดันไม่ใช่ว่าขาดตรรกะ — มันคือการปกป้องตนเองทางอัตลักษณ์

ในกรณีนี้ การอยู่ข้างทรัมป์ไม่ใช่วรรณกรรมทางการเมือง — มันคือ ‘การเอาชีวิตไว้’ ในเชิงอารมณ์

เคล็ดลับงบประมาณที่ทำให้มันดูถูกกฎหมาย

ตรงนี้แหละที่เรื่องแปลกเริ่มเข้มข้น:

บิลระบุว่า “ไม่มีค่าใช้จ่าย” เพราะพรรครีพับลิกันเปลี่ยนคำจำกัดความของการลดภาษีชั่วคราวให้กลายเป็น “คงทน” ในแบบจำลองงบประมาณของพวกเขา

ลองจินตนาการถึงรถหรูราคาแพงที่เช่าไว้สามเดือน…แล้วบอกว่า “ฉันอยากเก็บไว้อยู่แล้ว” — โดยบอกเองเลยว่า “ฉันเคยอยากได้มานาน” จากนั้นมุมมองก็เปลี่ยน: “ตอนนี้ไม่มีภาระเพิ่มเติม”

ซึ่งก็เหมือนกับสิ่งที่พวกเขาทำกับมาตรการลดภาษีปี 2017 — พฤติกรรมเหล่านี้ถูกกำหนดให้อยู่ถาวรแม้ออร์แกไนมูลเหตุจะกำหนดให้ออกไปเองหลังหมดเวลา

เทคนิคนี้ทำให้อ้างได้ว่าปฏิบัติตามกฎเงินภาครัฐ โดยแท้จริงแล้วสร้างกองหนี้หลายแสนล้านดอลลาร์

ผมเรียกว่านี้ว่า ภาพหลอกทางเศรษฐศาสตร์ — เหมือนเติมน้ำตาลแทนอาหารจริงแล้วบอกว่า ‘ดีสำหรับสุขภาพ’

ความขัดแย้งภายในจิตใจสูงมาก เมื่อเราโกหกกับตนเองเกี่ยวกับเลขจำนวนสำคัญกว่าวางแผนลงคะแนนเสียงในตอนนี้