Ang Malaking Pagkakalantad ng Tokenomics

Bago pumasok sa DeFi, nag-model ako ng ETH staking yields sa Goldman Sachs, at nagkaroon ako ng matinding pag-aalala sa mga hindi maayos na token incentives. Kumpirma ang pinakabagong report ng Binance Research: 78% ng ICOs ay direktang scams, habang kahit ang ‘legitimate’ models tulad ng dual-token system ng Axie Infinity ay bumagsak dahil sa misaligned incentives.

Kapag ang Governance Tokens ay Walang Nagagawa

Ang datos ay brutal: 98% ng airdropped tokens ay nabebenta sa loob ng ilang linggo, na halos walang partisipasyon sa protocol voting. Nagkakamali ang mga proyekto sa pag-akala na ang mercenary capital ay ‘komunidad’—halimbawa: bumabagsak ang trapiko sa L2 bridges pagkatapos ng airdrop snapshots. Ito ay economic theater kung saan ang script ay nag-uutos sa mga user na umalis pagkatapos makuha ang kanilang bayad.

Ang Illusyon ng Buyback

Ang mga protocol tulad ng Hyperliquid ay gumugugol ng 54% ng revenue para bilhin ang kanilang mga token—na lumilikha ng artificial scarcity nang hindi nagdi-distribute ng tunay na halaga. Bilang isang nag-build ng volatility models, ito ay parang pagsasara ng butas sa bangka gamit ang duct tape. Ihambing ito sa actual revenue-sharing model ng MakerDAO (kahit hindi perpekto), na sinusubukang magbigay ng tunay na halaga.

Patungo sa Anti-Fragile Token Design

Ang magandang balita? Nagma-mature na ang merkado. Ang mga token na may mas mataas na initial circulation supplies ay mas magaling kaysa sa locked-up VC darlings (183% better performance, ayon kay CoinGecko). Iminumungkahi ng aming ML models ang susunod na evolution:

1. Dynamic mint/burn base sa verifiable usage metrics
2. On-chain reputation systems imbes na one-off airdrops
3. Revenue splits enforceable by smart contracts

Gaya nga lagi sa crypto, malaki pa rin ang agwat sa theory at practice—pero nagsisimula nang dumating ang reckoning para sa vaporware tokenomics.